Ponowne spotkanie ze sztuką, czyli o wyjazdach uczniów do teatrów w Krakowie
Jeszcze nie opadły emocje i wrażenia po wyjeździe do Teatru im. L. Solskiego na przedstawienie ,,Ania z Zielonego Wzgórza’’, a już pojawiły się kolejne.
18 marca 2024 roku uczniowie klasy 8 a obejrzeli w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie przedstawienie ,,Zemsta’’ Aleksandra Fredry. Ta klasyczna komedia polska o sporze dwóch zwaśnionych sąsiadów została pokazana właśnie w taki tradycyjny sposób. Mogliśmy zobaczyć kostiumy z tamtej epoki, rekwizyty, usłyszeć inny język niż obecny.
***
Spektakl ,,Zemsta’’ wywarł na mnie wrażenie ze względu na grę aktorów, scenografię i na przedstawienie świata ukazanego w lekturze Aleksandra Fredry. Aktorzy doskonale oddali atmosferę komedii i zachwycili mnie swoimi talentami scenicznymi. Szczególnie podobała mi się rola Cześnika Raptusiewicza. Świetnie prowadził akcję utworu i miał cudowny strój. ,,Zemsta’’ opowiada o absurdach ludzkiego zachowania, prezentując je w zabawny sposób, który jednakże skłania do refleksji nad własnym postępowaniem.
Emilia Adamczyk
***
Aktorzy świetnie oddali atmosferę komedii i znakomicie odegrali swoje role, wcielając się w bohaterów dzieła Aleksandra Fredry. Szczególnie zapadła mi w pamięć postać Papkina. Aktor doskonale ukazał komizm tej postaci. Bardzo podobała mi się scenografia.
Filip Łątka
***
Wcieleni w postacie komedii aktorzy m.in. za pomocą strojów pokazali nam dawne czasy oraz przybliżyli treść sporu. Najbardziej podobała mi się rola Cześnika oraz Rejenta. Aktorzy ukazali nam spór, jaki iskrzył między bohaterami komedii Aleksandra Fredry. W przedstawieniu również ukazano sławną i zabawną scenę z lektury, a mianowicie jak Cześnik dyktował list Dyndalskiemu.
Komedia ,,Zemsta’’ uczy nas, że nie warto toczyć z innymi sporów. Lepiej jest postępować właściwie. Spór oraz upór nie dają nam żadnych korzyści.
Hubert Sobyra
***
Spektakl wywarł na mnie ogromne wrażenie. Oglądając go, poczułam się, jakbym była uczestniczką tamtych wydarzeń, które Aleksander Fredro opisał w swojej komedii. Najbardziej podobała mi się postać Papkina, ponieważ aktor bardzo dobrze się wczuł w tę rolę i odegrał ją znakomicie.
Utwór „Zemsta” uczy nas tego, że nawet złe zamiary mogą wyjść na dobre.
Izabela Wiejacka
Miesiąc później, 18 kwietnia, uczniowie klasy 5 a i 5 b podziwiali w Teatrze ,,Groteska’’ w Krakowie niezwykłe przedstawienie ,,Tomek Sawyer’’.
Kilka słów o teatrze. Na stronie internetowej czytamy: Teatr Groteska w Krakowie jest jedną z najstarszych i najbardziej renomowanych scen lalkowych w Polsce. Teatr został założony w 1945 roku przez wybitnych artystów teatru Zofię i Władysława Jaremów – reżyserów, inscenizatorów, pionierów nowoczesnego myślenia o sztuce lalkowej i teatrze plastycznym w powojennej Polsce.
Dzieci poznały historię Tomka Sawyera, znanego ze szkolnej lektury, ale opowiedzianą na scenie. Urzekły nas: gra aktorska, piosenki i choreografia. Razem z aktorami grają lalki, znakomicie się uzupełniając i współtworząc przedstawienie. Gdy wybrzmiały ostatnie słowa na scenie, brawom nie było końca.
***
Wielkie wrażenie wywarła na mnie scenografia, która zmieniała się co chwilę. Wszystko wydawało się skomplikowane, a tak naprawdę było bardzo proste. Niesamowite było to, że wystarczyło przesunąć jeden element, coś dodać, coś odjąć, żeby zmienić scenografię. Piosenki i muzyka urozmaicały spektakl. Czasem budziły grozę i napięcie, a innym razem były wesołe. Gra aktorów była wyśmienita. To był bardzo miło spędzony czas. Uważam, że teatr jest pożyteczną i ciekawą rozrywką również dla młodych widzów.
Adrian Łątka, kl.5 a
***
Pierwszy raz oglądałem spektakl, w którym aktorzy występowali na scenie, posługując się lalkami. Były one narzędziem w ich rękach. Muszę przyznać, że taka forma przedstawienia na początku mnie zdziwiła, a potem bardzo mi się spodobała. Nie sądziłem, że za pomocą lalek można przedstawić wszystkie emocje, od radości do smutku.
Najbardziej podobało mi się zakończenie. Wszyscy aktorzy i cała widownia krzyczeli bowiem: ,,Tomek!”. Czułem wielką radość i entuzjazm. Nie spodziewałem się zaznać takiego uczucia w teatrze.
Nauczyłem się też, że odwaga i mówienie prawdy jest bardzo ważne, a postawa Tomka Sawyera może być wzorem także dla mnie.
Franciszek Wantuch, kl. 5 a
Zdjęcia pochodzą ze strony Teatru Groteska. Autor zdjęć: Anna Kaczmarz.
Dziękujemy za zgodę na ich udostępnienie.
Opracowała Renata Gąsior
