PODSUMOWANIE PROJEKTU EDUKACYJNO – SPOŁECZNEGO „WIEM, CZUJĘ, POMAGAM”
Przez ostanie miesiące „podróżowaliśmy” z klasą 3 d po różnych krajach świata, zwiększając świadomość istnienia zjawisk i współzależności łączących ludzi na całym świecie.
Jak wiemy współczesny świat jest na wyciągnięcie ręki. Dziś ani odległość, ani odmienność kulturowa nie stanowią bariery nie do pokonania. Dlatego łatwiej dostrzec problemy różnych społeczności. Nie powinniśmy być na nie obojętni.
Tematyka naszych lekcji dotyczyła różnych sytuacji życiowych osób (dzieci, młodzieży i dorosłych), które nie z własnej winy żyją w warunkach uniemożliwiających im zaspokojenie ważnych potrzeb życiowych. Poznając indywidualne ludzkie historie, uczniowie nie tylko dowiadywali się, jak żyją ludzie z innych obszarów kulturowych, lecz także uświadamiali sobie, jak zróżnicowane jest życie w Polsce. Mieli okazję zastanowić się, w jak trudnych sytuacjach może znaleźć się człowiek i co da się wówczas dla niego zrobić.
Bazą naszego projektu była książka „Efekt Domina. Opowieści o dzieciach całego świata” autorstwa Dominiki Kulczyk – zbiór przepięknych opowiadań inspirowanych prawdziwymi historiami, które ekipa Kulczyk Foundation poznała prowadząc akcje pomocowe w różnych miejscach naszego globu. Publikacja ta pozwoliła nam wspólnie wyruszyć w świat wartości, które łączą i zbliżają do siebie ludzi.
Dlaczego nazwa „Wiem, czuje, pomagam?” Ponieważ aby pomagać, trzeba najpierw wiedzieć i czuć. Stworzyć odpowiedni fundament. By pomagać trzeba rozumieć tego, któremu pomagamy, trzeba rozwinąć w sobie wrażliwość i empatię.
Poznaliśmy np. historię lekarzy wolontariuszy, docierających na łodziach do najbiedniejszych części Panamy w Ameryce Środkowej, gdzie z powodu braku dostępu do opieki medycznej oraz słabo rozwiniętej infrastruktury, wizyta u lekarza wiąże się z wielokilometrową pieszą podróżą.
Obejrzeliśmy reportaże z Malawii w Afryce, gdzie z powodu biedy tylko kilkadziesiąt dzieci ma szanse na edukacje. Gdzie ponad 80 tysięcy dzieci poniżej 14 roku życia choruje na AIDS, a szkoła jest jedynym miejscem, w którym dzieci mają opiekę pielęgniarki i ciepły posiłek.
Słuchaliśmy o Nepalu, gdzie 25 % ludności żyje poniżej granicy ubóstwa, a trudne warunki klimatyczne i częste katastrofy naturalne dodatkowo pogarszają tę sytuację. Wiele kobiet chcąc zdobyć pożywienie trafia na wiele lat do więzienia, a ponieważ w Nepalu nie istnieje system opieki nas opuszczonymi dziećmi, zwykle trafiają one do celi razem z rodzicami i więzienie jest jedynym światem, które znają.
Dzieci dowiedziały się, że w zielonym raju Tajlandii rozwinęła się przestępczość zorganizowana, praca dzieci i handel ludźmi. Dzieci w Bangkoku nie posiadające żadnych praw, często zatrudniane są do morderczej pracy w fabrykach lub zmuszane do prostytucji. Władze starają się nie dostrzegać problemu, ponieważ wraz ze wzrostem jego skali rosną także przychody z turystyki. Dla wielu naszych dzieci szokiem jest kontrast między nowoczesnymi miastami, a ubóstwem, które znajduję się tuż za bramą miasta. Dostrzegają różnicę między swoimi marzeniami, potrzebami, obowiązkami, a tym z czym musi zmierzać się tysiące dzieci na świecie.
Poznawaliśmy nie tylko sytuację dzieci z odległych kontynentów, ale także lokalnie. Omawialiśmy historię dzieci z Ukrainy, z terenów objętych konfliktem zbrojnym, dążących do powrotu do normalnego życia, dzieci z Polski zamieszkujących Wioski Dziecięce Stowarzyszenia SOS, czy historię matek z fundacji Rak and roll, zmagających się chorobą nowotworową, walczących o własne życie i zdrowie dzieci, których się spodziewają.
Tworząc projekt mający na celu pomoc potrzebującym, próbowaliśmy wcielić tę pomoc w życie. Działając indywidualnie i w grupach ucząc się, pomagać i organizować mądrą pomoc. Mądrą, czyli dostosowaną do konkretnych potrzeb jednostek oraz grup.
Włączyliśmy się w ogólnopolską akcję BohaterON, mającą na celu upamiętnienie i uhonorowanie uczestników Powstania Warszawskiego, wysyłając kartki z podziękowaniami przypominającymi że pamiętamy. Zorganizowaliśmy akcję Podaj łapę, w którą włączyły się wszystkie dzieci z klas 1-3, zbieraliśmy karmę, miski, koce, które zawieźliśmy do Azylu dla psów i kotów w Tarnowie. Dzieci odkładały kieszonkowe aby wykonać wspólny przelew fundacji wspierającej walkę z wykorzystywaniem dzieci do pracy w Tajlandii, zorganizowaliśmy także przedstawienie dla uczniów klas 1 i 2, w związku z Międzynarodowym Dniem Ochrony Praw Dziecka. Przybliżyliśmy młodszym uczniom czym są prawa dziecka, jaka jest różnica między prawem a obowiązkiem, jakie są granice, których nie można przekraczać, a także gdzie zwrócić się w sytuacji, gdy ktoś próbuje te prawa łamać.
Świadomość realnych problemów współczesnego świata uwolniła w dzieciach potrzebę współodczuwania, wrażliwości i empatii, a także, a może i przede wszystkim pozwoliła im docenić to, co mamy na co dzień. Nasze dzieci w Polsce mają ogromne szczęście, mogą spokojnie uczyć się w przyjaznych szkołach wykorzystując nowoczesne źródła edukacji. Zestawienie problemów człowieka żyjącego w dostatnim świecie z problemami człowieka walczącego o przetrwanie ukazała uczniom, jak często wyolbrzymiamy własne lęki i problemy. Wiedza zdobyta przez dzieci w trakcie realizowanych lekcji, na pewno pomogła nam w procesie wychowywania dzieci na dobrych, odpowiedzialnych i świadomych członków społeczeństwa.
Anna Jurek
