To nie gwoździe Cię przebiły lecz mój grzech… Młodzieżowa Droga Krzyżowa

         Droga Krzyżowa to nabożeństwo wielkopostne o charakterze adoracyjnym, polegające na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa Chrystusa na śmierć i złożenia go do grobu. To również rozważania samej męki Pańskiej. Tradycja odprawiania Drogi Krzyżowej powstała w Jerozolimie. Ludzie wierzący pragną zrozumieć sens poświęcenia Syna Bożego i odnaleźć w nim nadzieję na życie wieczne.

26 marca 2021 r. w Bazylice Mniejszej w Tuchowie odbyła się już po raz dziewiąty Młodzieżowa Droga Krzyżowa.  Nasze drogi krzyżowe to połączenie rozważań z inscenizacją. To właśnie poszukiwanie sensu, próba przeżycia męki Chrystusa w obliczu panującej pandemii, sposób na znalezienie w sobie odrobiny zrozumienia, wiary i nadziei.

Dziękujemy Ojcom Redemptorystom za coroczne zaproszenie. W ubiegłym roku nie mogliśmy przeżyć wspólnie tych wyjątkowych, poruszających chwil przed najważniejszym świętem w kościele katolickim, ale w tym roku, w wyjątkowych obostrzeniach sanitarnych, udało nam się.

Motywem przewodnim Drogi Krzyżowej był „Grzech”. Jezus  siedział i patrzył jak Grzech wbija gwoździe w krzyż, pozwalał na to, bo przecież każdy człowiek ma wolną wolę, Bóg daje nam prawo wyboru, słuchał słów Pisma czytanych przez lektorów, przyglądał się ludziom, którzy dokładali swój gwóźdź, swój grzech,.. Przenikliwa muzyka, wspaniałe, poruszające słowa pieśni, i przyćmione światło kościoła przenosiły nas w dawne czasy. W czasy cierpiącej Matki, rozrywających serca scen biblijnej Drogi Krzyżowej. Wszystko to, co działo się przed ołtarzem, pozwalało oczom naszej wyobraźni widzieć drogę Chrystusa na Golgotę, jego śmierć. Pozwalało nam samym odnaleźć w sobie potrzebę przeżycia cierpienia naszego Wybawiciela. Przygotowywało nasze serca na radość ze Zmartwychwstania i nadzieję na życie po śmierci.

To przeżycie wyjątkowe, patrzeć jak gwoździe naszych grzechów zapełniają puste miejsca na krzyżu. Wbiliśmy w niego prawie 2000 gwoździ, ale zbyt mało, aby oddać prawdziwą ich ilość. Prawdziwy ogrom naszych win, słabości, zaniedbań.

W tym roku, ze względu na sytuację epidemiczną w uroczystości wzięło udział zaledwie kilku uczniów i absolwentów naszej szkoły: Kinga Barnaś, Szymon Koncewicz, Izabela Srebro, Monika Habas, Magdalena Kurczab, Izabela Zając, Izabela Grzebień, Bartłomiej Janas. Za nagłośnienie i relację odpowiadali Piotr Czochara i Paweł Hołda. Zespół Pokolenia: Ewa Stanisławczyk, Alicja Stanisławczyk-Karwat, Julia Kapka, Bernadeta Kapka, Renata Przęczek, Urszula Chruściel-Osika, Andrzej Stanisławczyk, Robert Kapka, Jerzy Synycja, Jarosław Schabowski, Andrzej Schabowski wraz z Pauliną Kloch wzbogacił nasze spotkanie pięknymi pieśniami. Dziękuję również Beacie Czocharze za pomoc, Adamowi Lipce za film, Krzysztofowi Jasińskiemu za  zdjęcia oraz nauczycielom Katarzynie Krupie, Beacie Kielawie, o. Pawłowi Zyskowskiemu, Piotrowi Pierzchale oraz mojej mamie  za nieocenioną pomoc.

Justyna Jaworska-lipka